Na een voorspoedige reis zijn Juliska en Petra maandagmiddag gearriveerd in Nijmegen. De sfeer zat er gelijk in. De startkaart is opgehaald en het vervoer in Nijmegen is geregeld. Daarna was er tijd om de inwendige mens
te verzorgen. Even lekker eten en ontspannen. De eerste dag na Elst wordt een spannende dag. De theorie van de eerste dag: De eerste dag van de Vierdaagse gaat door de Betuwe en Elst ten noorden van Nijmegen. Hierbij
lopen de wandelaars zowel in het begin als aan het eind van de dag over de Waalbrug.
Traditioneel is het laatste deel van het parcours, de dijk tussen Oosterhout en Lent, een zwaar stuk. Hier ziet men in de
verte de spoorbrug en later de Waalbrug al liggen, terwijl men nog ruim een uur (militairen twee uur) moet lopen. Dit deel van het parcours heeft in 2006 de meeste problemen veroorzaakt. Mogelijke oorzaken van deze
problemen zijn: het afleggen van dit traject op het heetst van de dag terwijl men al vermoeid is (laatste deel van de route), het grote aantal mensen waardoor de wandelsnelheid daalt en ook het ontbreken van voldoende
mogelijkheden om op een verantwoorde manier (niet op relatief koude grond) te rusten.
Onze vierdaagse lopers hadden we net na 4 uur aan de lijn. Ze waren op dat moment bijna bij de finish.
"De eerste dag hebben we binnen de tijd gehaald." Het weer was goed. Een hele dag zon. Ze zijn dan ook iets gekleurd.
Het lopen is goed gegaan. Geen blaren, wel enkele drukplekjes op de voeten. En het is hartstikke leuk om mee te lopen in Nijmegen. Vanavond de nodige verzorging en dan naar bed. Morgen de tweede etappe. Vanaf kwart
over 5 kunnen ze starten in de richting van Wijchen.
Petra en Juliska, veel succes namens alle volgers.
Allereerst de theorie uit Wikipedia: Tijdens de tweede dag worden Wijchen en Beuningen bezocht. Deze plaatsen liggen ten westen van Nijmegen. Op deze dag vallen de meeste mensen uit (veelal de ongetrainde). Tot en met 2005 liep de route via 'In de Betouwstraat' en de Van Welderenstraat, waar o.a. Villa Lila, het COC en homo-vriendelijke uitgaansgelegenheden zijn gevestigd, waardoor ook de naam Roze Woensdag sinds 2002. Uiteindelijk ontstond daar een groot volksfeest, waarbij lopers in het gedrang kwamen. 'Snelheden' van een paar meter per minuut waren het gevolg. In 2005 kostte het in de drukste periode een uur om deze twee straten door te 'lopen'. Onder normale omstandigheden wordt dit in tien minuten gelopen. Vanaf 2006 gaat de route daarom via de Waalkade.
We treffen onze wandelaars rond half vier telefonisch op de Waalkade. De tweede dag zit er bijna op. Na een goede nachtrust, was er een vroege start. Weliswaar met hindernissen: aanvankelijk schoven ze aan in de verkeerde
rij. Daarna was het superweer voor deze tweede wandeldag.
De eerste 20 kilometer hebben Petra en Juliska in een eigen tempo gelopen. Dit door het verschil in staplengte. Daarna hebben ze weer samen opgetrokken naar
de finish.
Er zijn wel een paar kleine ongemakken. Petra heeft een blaar op de kleine teen, die twee keer zo groot is als haar teen zelf. Juliska heeft last van haar enkel. De sfeer is er niet minder om. Ze hebben
geweldig veel plezier gehad en gelachen tijdens de laatste kilometers. Namens alle lezers van onze site wensen we Julika en Petra veel succes op dag drie.
Donderdag is de dag van Groesbeek. De route loopt via Malden, Mook en Groesbeek en vervolgens over de beruchte Zevenheuvelenweg terug naar Nijmegen. Het laatste stukje gaat via de Groesbeeksedwarsweg, waar ik woon. Nijmegen
is natuurlijk al sinds zaterdag in de ban van de vierdaagse. Het is druk en gezellig. Een van de hoogtepunten voor de niet-lopers tot nu toe was dinsdagavond het vuurwerk boven de Waal. Een fantastische show van een
half uur met hele bijzondere vuurpijlen, zelfs in de vorm van hartjes! Het heldere en windstille weer was ideaal.
Vandaag vroeg ik me af wat de wandelaars al allemaal afgelegd hebben voordat ze bij mij voorbij lopen,
en ik besloot de route op de vooravond van de dag van Groesbeek op de fiets af te leggen. Geen gek idee, want hoewel ik veel fiets in de omgeving van Nijmegen voerde de goed bewegwijzerde route me langs allemaal nieuwe
plekken. Gezellige dorpen met allemaal hun eigen feestje, wat ook op een dinsdagavond al veel lokaal publiek trekt.
Overal staan de stoelen en partytenten voor de toeschouwers al opgesteld. Ze zijn er klaar voor!
Onderweg kwam ik langs de tentenkampen van Canadese en Britse militairen, ook Ikea heeft in Malden een tentenkampje gebouwd waar de gelukkige kampeerders kunnen slapen in Ikea-hemelbedden... De Zevenheuvelenweg zag
eruit alsof de Tour de France elk moment voorbij kan komen: één lange sliert campers langs de weg! Het gaat natuurlijk om de wandelaars, maar ik geef toch de voorkeur aan de fiets. In elk geval weet ik nu een beetje
wat ze alle 41,000 doorgemaakt hebben als ze hier langs lopen... Juliska en Petra, de Wiekse Rosé (op verzoek) staat al koud!
Op de derde dag is de marsroute heuvelachtig met als toppunt de beruchte Zevenheuvelenweg. De route loopt deze dag ten zuiden van Nijmegen aan de oostzijde van de Maas. Via Mook en Milsbeek wordt de klim ingezet naar Groesbeek. De 50 kilometerlopers en de militairen maken bij Milsbeek een extra lus waarbij eerstgenoemden ook Ottersum aan doen. Van Groesbeek gaat de route via de Zevenheuvelenweg naar Berg en Dal en vandaar terug naar Nijmegen. Halverwege de Zevenheuvelenweg stoppen de 'mannen in uniform' bij de Canadese militaire begraafplaats om een eerbetoon te brengen aan de gesneuvelde militairen in de Tweede Wereldoorlog.
De derde dag was een zware dag voor Juliska en Petra. Natuurlijk was er de route die met de heuvels een flinke uitdaging waren. Het eerste deel van de dag was er een warm zonnetje. De gevreesde regen kwam in de laatste kilometers. Het was een echte stortregen. Een poncho bied dan hulp. De enkels van Juliska hadden het op de heuvels van de derde dag moeilijk. Als team hebben onze dames uit Hengstdijk echter een geweldige prestatie geleverd door de finish ook deze dag weer op tijd te halen. Het was onderweg wel genieten. Het zijn langs de route allemaal vriendelijke mensen en een goede verzorging. Bij de finish stond Winnie Versol klaar met het bestelde Wieckse Rosé. Op het moment van het telefonische contact was het eerste glas al leeg. Juliska en Petra, veel succes voor de laatste etappe.
De route van de vierde en laatste dag is wederom ten zuiden van Nijmegen, alleen wordt nu de zuid- en westzijde van de Maas bezocht. Tot Overasselt lopen de meeste parcoursen gelijk op. Soldaten slaan vlak voor Overasselt af naar Grave (via de Graafsebrug), de 50km slaat in Overasselt af, ook naar Grave. De 40-km-wandelaars lopen via Overasselt naar de Maasbrug van de A73 bij Heumen en komen dan in het kleine dorp Linden. Dit dorpje wordt ieder jaar voor de wandelaars versierd aan de hand van een bepaald thema. Voor de soldaten en de 50-km-wandelaars gaat het na Grave en Gassel verder via Beers, waar de 40-km-wandelaars, de soldaten en de 50-km-wandelaars elkaar even ontmoeten. Na Beers is het rechtstreeks naar Cuijk, behalve voor de 50km, die de laatste lus via Vianen maakt. In Cuijk steken de wandelaars de Maas over via een pontonbrug, traditioneel aangelegd door de Genie. Wanneer de wandelaars ten laatste male Nijmegen binnen komen over de St. Annastraat, welke voor de Vierdaagse is omgedoopt tot de Via Gladiola (omdat de toeschouwers de wandelaars traditioneel gladiolen geven), worden de volhouders onthaald door een grote schare toeschouwers en wachtende vrienden en familie. Alle ontberingen en pijnen 'verdwijnen' en ontvangt men bij de Wedren het felbegeerde 'Vierdaagse-kruisje' als reglementair aan alle voorwaarden is voldaan. De finishtijd mag nu een uur later zijn dan op andere dagen.
Het motto van de vierde dag: De vierdaagse loop je niet, die vier je. Om kwart over vier kwam de ontlading. Juliska en Petra hebben het vierdaagse kruisje binnen. De laatste dag is super verlopen. Het was helemaal geweldig. Het was een groot feest. Juliska heeft een maat grotere schoenen genomen. Dat was een goede keuze. En Petra en Juliska hebben iets meer rust genomen. Toen ze bijna op het eind waren zijn ze binnen gehaald door hun mannen en de kindertjes. Een geweldig gevoel. De kindertjes hebben het laatste deel meegelopen op de Via Gladiola. Op deze manier wordt het kruisje gevierd. Namens de lezers van de site feliciteren we Juliska en Petra met deze prestatie. We zijn trots op jullie.
Inschrijvingen 45.000
Aangemeld op zondag en maandag 40.620
Vierdaagse gestart 39.933
1e dag uitgevallen 1.145
1e dag uitgelopen 38.788
2e dag niet gestart/ uitgevallen 1.243
2e dag uitgelopen 37.545
3e dag niet gestart/ uitgevallen 843
3e dag uitgelopen 36.702
4e dag niet gestart/ uitgevallen 198
Vierdaagse uitgelopen 36.504
De Vierdaagse kent drie afstanden: 30, 40 en 50 km. Afhankelijk van leeftijd en geslacht wordt onderscheid gemaakt tussen de verschillende categorieën..
Vierdaagsekruis
Groepsmedaille
Verzorgersmedaille
Certificaat van deelname
...de Vierdaagse al bestaat sinds 1909, toen 306 deelnemers de allereerste Vierdaagse liepen.
...elk jaar meer dan 250 vrijwilligers zich actief inzetten om te helpen bij de organisatie van de Vierdaagse, en daarnaast
ook nog 400 vrijwilligers van het Nederlandse Rode Kruis – zogenaamde ‘blarenprikkers’ – tijdens de Vierdaagse voor medische verzorging zorgen.
...de Vierdaagse in 2006 helaas vroegtijdig moest worden afgebroken door erg warm weer. Elke wandelaar die dinsdag 18 juli 2006 wel gelopen heeft een herinneringsspeld gekregen, omdat voor deze onvoltooide Vierdaagse helaas
geen echte beloningen konden worden uitgereikt.
...veel wandelaars lopen voor een goed doel, zoals bijvoorbeeld het Nederlandse Rode Kruis, Amnesty International of Unicef, en op die manier sponsorgeld ophalen.
...het Nederlandse Rode Kruis al 60 jaar officieel medisch dienstverlener tijdens de Vierdaagse is.