VRIJPOSTIG

Ik ben een absolute fan van PostNL. Mijn brievenbus heeft nog het meest van een kruising tussen een goed bewaard geheim en een vuilbak, en toch slaagt jullie nationale trots er in om mij rijkelijk van brieven, kranten, pakjes en facturen te voorzien! Soms tot vier keer per dag gaat er een postpersoon in de rem om mij van de broodnodige tot totaal overbodige communicatie te voorzien. De ene keer met de fiets dan weer met zo’n snerpend scootertje en voor het zwaardere werk komt er een boom-car met een vette beat. En als we er niet zijn en de buren toevallig ook niet dan komen ze zonder morren nog een keer voorbij. Het ergste wat er kan gebeuren is dat je helemaal naar de Emté op Klooster moet om zelf je pakje te halen. Ook geen ramp, want het postpunt is annex aan de borrelshop. Als Belg bied ik dan ook graag onze nederige excuses aan voor het stalkgedrag van Bpost. De muis die brulde! Dat krijgt zonder dure priorzegel nog geen brief naar jezelf besteld en dat schorem wil jullie postbedrijf inpikken. Wel, daar hebben we België niet de rug voor toegekeerd. Stel je voor zeg hier zo’n smurf van Bpost aan je deur, (als ze ons al vinden). Dan heb je toch hetzelfde gevoel als een gevangene die drie jaar aan een geheime tunnel graaft met een dessertlepeltje om dan in de woonkamer van de gevangenisdirecteur uit te komen. Maar goed, als doorgewinterde zeevaarders houden jullie dat zinkend schip goed af! Mooi zo. Ondertussen blijft de stoet van oranje postbezorgers vrolijk voorbij trekken. Ze worden ook steeds beter. Als geen ander kennen ze alle details van ons bestaan. Zelfs als we op zaterdag niet thuis geven wegens nog in bed, dan is er altijd wel eentje die plots in je keuken staat! Uh? “Tja, mijn collega zei dat ik best de poort achteraan kon nemen omdat jullie het kleine poortje dichthouden voor de hond.” Of ik even wilde tekenen? Ik vroeg hem of hij koffie wou, nu we toch al jaren vrienden leken. Nee geen tijd, maar de volgende keer graag! Daar zat ik dan, pakje op schoot, nog wat slaapdronken. Zou hij nu in het notitieboekje dat hij blijkbaar met zijn collega deelt nu neerpennen: “die Belg is een slaapkop, draagt belachelijke pyjama’s maar altijd goed voor kopje koffie”? Ik zal alvast zetten!