Het Nederlands Trekpaard is een oud ras, vermoedelijk gefokt aan het begin van de 17e eeuw, dat met name in de periode tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog zijn opmars deed. In die periode werd het Trekpaard ingezet voor allerlei soorten zwaar werk. Zo werd het ingezet als trekkracht voor de afgeladen postkoetsen, in de oorlog als oorlogspaard en als werkpaard in de landbouw, mijnbouw en de zware industrie. Ook verschafte het trekpaard in die periode veel arbeiders werk. Een groot deel van de economie draaide rond het Nederlandse Trekpaard: landbouwers, koetsiers, vrachtrijders, boomslepers en bouwvakkers.

Karel van Hengstdijk K1517

In 1930 werd geboren het trekpaard Karel van Hengstdijk bij de weduwe E. Verschueren. Op de boerderij aan de Sint Josephstraat 17 te Hengstdijk. Karel van Hengstdijk had als moeder Sulma A13507 en als vader Mon Gros de Souhait K 331. Het was een voskleurige hengst. Toen die tijd was 60 % van de veulens voskleurig. Het was een begin van een tijdperk dat de hengsten gewild waren, die in het land van Hulst geboren waren. Rond Hengstdijk begon men het eerst gebruik te maken van Belgisch Hengsten die een forse stap voorwaarts waren voor de Nederlandse trekpaard. Ze waren veel robuuster dan de rest van de trekpaarden in Nederland.

Karel van Hengstdijk groeide voorspoedig op en in 1933 had mr. Minne in Middelburg er een oog op laten vallen. Hij kocht hem dan ook. Karel viel gelijk in de prijzen.

• 1933 1ste prijs centrale keuring Goes
• 1933 1ste prijs Nationale tentoonstelling
• 1934 1ste prijs centrale keuring Goes
• 1935 1ste prijs centrale keuring Goes
• 1935 Nationaal kampioen in ’s Hertogenbosch

Karel heeft voor al zijn dekdiensten bewezen op de dames op Walcheren waar hij veel vooruitgang bracht bij de trekpaarden. Zijn nakomelingen zijn ook weer dikwijls bekroond.

Andere beroemde trekpaarden uit de regio Clairon de la Lys geboren 1929, de vader van Nico van de Melo . Certain van Lamswaarde 1927 nationaal kampioen 1932. De bloedlijnen van die paarden zijn nog steeds vertegenwoordigd in de huidige top van het Nederlands trekpaard.

Het beeld

Het beeld dat van oudsher bestaat over het Nederlands Trekpaard is het grote, grove paard met dikke billen en een korte staart, door couperen. Vroeger werd dit vooral gedaan om tweetal redenen, namelijk:

• uit bijgeloof: Men dacht vroeger dat een paard met gecoupeerde staart en sterkere rug zou hebben, omdat de staart teveel lichaamssappen zou onttrekken uit het lichaam en dan vooral uit de rug.
• praktische redenen: Mensen die gebruik maken van een kordeel, een éénkoordig leidsel, zouden last hebben van de staart omdat deze over het koord zou slaan en het paard daardoor stuurloos zou worden. Ook is het schoonmaken makkelijker en wordt de kleding van de menner of ruiter niet vervuild.

Vanaf 1 oktober 2001 geldt er in Nederland een verbod op couperen van staarten, dit omdat het onnodig blijkt te zijn en een schoonheidsoperatie is. De wet zegt hierover: 'Het is verboden één of meer ingrepen bij een gewerveld dier te verrichten waarbij één of meerdere gevoelige lichaamsdelen worden verwijderd of beschadigd'. Verder neemt men door couperen het paard zijn natuurlijke vliegenmepper weg en is het een behoorlijk ingrijpende operatie. Helaas is couperen in Frankrijk nog wel mogelijk en geldt er ook in Nederland en België geen uitsluiting voor keuringen met gecoupeerde staarten.