Uniek sportgebeuren te Hengstdijk, artikel 1

Eerste optreden van de volledige Tour-de-France-ploeg in Nederland.

Wat deed onze ploeg in de Tour?

Toen op donderdag 7 Juli 130 renners in Le Havre van start gingen voor het grote avontuur van de Tour de France, werden we allen weer bevangen door die typische Tourkoorts. Avond aan avond hebben we met roodgloeiende oren van spanning de verrichtingen van de renners via de radio gevolgd. We schakelden over van Hilversum naar Brussel en van Brussel op Hilversum om toch maar niets te missen van dit wielerspektakel. 
De volgende dag werden de kranten nog eens uitgepluisd, voerden we opgewonden debatten en bespraken de kansen van onze favorieten. Ongetwijfeld zullen velen van ons in stilte de wens geuit hebben om eens getuige te mogen zijn van een dergelijk wielerevenement. Op een enkele uitverkorene na is het bij deze wens gebleven. En wij, als Zeeuws Vlamingen toch al zo bescheiden bedeeld op sportgebied, kwamen zeker niet op de gedachte dat de Nederlandse renners uit de Tour zich eens in "ons eigen landje" zouden komen presenteren. We kenden immers de gewone gang van zaken. Daags na de aankomst in het Parc des Princes huldiging van de Nederlandse ploeg te Amsterdam. Daarna van de ene plaats naar de andere, maar welke plaats in Zeeuws Vlaanderen zou het aan­durven om iets dergelijks te organiseren? Neen, we durfden er niet aan denken. Tot er plotseling geruchten gingen... Eerst werd het gefluisterd, wie durfde het geloven? Hengstdijk, het dorpje van de durvers zou het gaan presteren. De vage geruchten werden duidelijke taal en nu, daags voor het grote gebeuren, is heel Zeeuws- Vlaan­deren in rep en roer. 
Hengstdijk heeft het gepresteerd en hoe! Onze renners gaan niet eerst naar Amsterdam om zich daar aan een verwend publiek te vertonen. De stunt is formidabel! Eerst Hengstdijk, dan pas Amsterdam ! We stellen ons zo voor, dat het publiek van boven de Moerdijk zich verbaasd de ogen zal wrijven. Waar ligt Hengstdijk? Misschien:Waar ligt Zeeuws­Vlaanderen? Welnu, Zeeuws Vlaanderen is een stukje van Nederland en Hengstdijk is een dorpje van goed vijfhonderd zielen, maar een dorpje met durvers. Een dorpje met een fantasierijk wielercomité, dat dankzij dit initiatief de aandacht van heel Ne­derland op zich vestigt. Een wielercomité, dat onze grote achting en dank verdient. En zo staan we dan morgen voor de grote gebeurtenis. Ploegleider Kees PeIlenaars zal daar zijn met lauweren getooide renners aan een dankbaar publiek voorstellen. Dr. van Dijk, de voorzitter van de K.N.W.U., zal de ploeg huldigen en bepaalde uitzonderlijke prestaties, die door de renners zijn verricht, memoreren. Want er valt heus wel wat te memoreren.

Voor Adri Voorting, Wies van Dongen en Piet Haan betekende deze rit het eind van de strijd, onze andere landgenoten werden teruggeworpen. De tiende rit naar Marseille bracht weer moed in de vaderlandse supportersschaar. Met Wagtmans op de 5e, Van Est op de 8e, en De Groot op de 16e plaats kwam Nederland terug. Wagtmans veroverde opnieuw het groene tricot. In de elfde etappe met de steile Ventoux sloeg onze ploeg een prima figuur. Een zesde plaats voor Wagtmans en een negende voor Nolten. Wout in het groen met als naaste concurrent Wim van Est. Met een vierde plaats van Wim van Est, een dertiende voor Hinsen en een achttiende voor Nolten was onze ploeg ook in de twaalfde etappe in de voorste gelederen. In de dertiende rit naar Albi kwam Daan de Groot in het wereldnieuws. Deze talentvolle debutant handhaafde zich gedurende meer dan vier uur in een solorit. De andere Nederlandse renners remden in een voortreffelijke ploeggeest het peloton af. 
Toen De Groot als triomfantelijk winnaar passeerde, lag de rest van het veld op meer dan twintig minuten. Een voortreffelijke prestatie, die hem bovendien de prijs voor de meest strijdlustige renner opleverde. Met een eerste plaats in het ploegenklassement werd de dertiende etappe een volledige Ne¬derlandse triomf. In de veertiende etappe spitste de strijd om de groene trui zich toe. Wagtmans werd gepasseerd door de. Sluwe Belg Ockers, maar Van Est kon zich nog handhaven. Jan Nolten behoorde in deze rit tot de uitblin¬kers en finishte in de kopgroep. De volgende dag ontging de onfortuinlijke Limburger de zege op het nippertje. Nolten verdiende te winnen. Hij had bergen werk verzet, maar op het circuit van Ax Les Thermes gooide een defecte derailleur roet in het eten. 
Jan Nolten moest zich met de tweede plaats tevreden stellen, maar de suikerprijs was voor hem. Ockers ontnam in deze rit Van Est de groene trui. In Toulouse werd de strijd in de massasprint betwist. Van Est, toch geen geboren sprinter, klasseerde zich vijfde en bleef zodoende in de buurt van de groene trui. Intussen werd de man uit St. Willibrord geplaagd door maagkrampen, waardoor vooral de eerste Pyreneeënrit voor hem een marteling werd. Overigens hadden al onze jongens het in de bergen moeilijk, met uitzondering dan van Nolten. Maar na de Pyreneeën wachten nog vier etappes, waarin de Nederlandse ploeg zich heus nog wel eens zal laten zien. Wanneer we dit lezen, is de Tour bijna gereden en is waarschijnlijk onze voorspelling omtrent de laatste ritten waarheid geworden. De dappere ploeg van Pellenaars heeft tijdens de Tour 1955 weer in het middelpunt van de belangstelling gestaan. Als kerels hebben zij zich door de moeilijkheden heen geslagen, hebben zij slag geleverd in de voorste gelderen. In een prima ploeg geest hebben zij voor elkaar de nodige offers gebracht. Al stelden dan onze debutanten Van Dongen en Haan, alsmede Adri Voorting enigszins teleur, van de andere kant hebben we aan twee andere debutanten veel plezier beleefd.

De Groot en Hinsen zorgden ieder voor etappe overwinning en vooral De Groot is, op een moeilijke start na, steeds in prima conditie geweest. Vandaag is dan de Tour uit. Maar voor ons begint hij eigenlijk pas. Want morgen toch zullen drommen sportliefhebbers zich te Hengstdijk verdringen om een glimp van onze Tourploeg op te vangen. Niet alleen uit Zeeuws-Vlaanderen zullen zij komen, maar ook uit de Brabantse wielerhoek en waar vandaan eigenlijk niet? Hengstdijk zal uitpuilen en zo moet het ook zijn. Wij krijgen de kans om onze favorieten van dichtbij te zien en aan te moedigen en we zullen onze kans grijpen. Een hartelijke gelukwens voor de organisatoren, die ons deze kans geboden hebben. Laat Amsterdam nu maar wachten, wij gaan morgen naar Hengstdijk!

Artikel uit het Nieuws en Reclameblad van 23 juli 1955, artikel 2

Tour de France ploeg te Hengstdijk.

Groot Sportfestijn op Zondag 31 Juli 1955

Hengstdijk begint zachtjes aan op het gebied van wielersport historie te maken. Jarenlang reeds organiseert men daar met groot succes wielerronden. Het actieve wielercomité slaagt er steeds in prominente renners aan te trekken, zodat het publiek programma’s voorgeschoteld krijgt die slaan als een klok. Al deze prachtige successen staan echter op het punt in het niet te verzinken als men bedenkt, wat de wielerclub Hengstdijk op Zondag 31 Juli presenteert. Als eerste plaats in Nederland op Zondag 31 Juli a.s. presenteert. Als eerste plaats in Nederland mag hengstdijk op die dag de Tour de France-ploeg ontvangen. Het staat er vrij simpel uitgedrukt. Maar een wielercomité, dat de moed, de durf en de capaciteiten heeft om een dergelijk evenement op touw te zetten, verdient de achting en de dank van alle wielersportliefhebbers uit Zeeuwsch-Vlaanderen en daarbuiten. Daags na de ontvangst in het Parc des Princes te Parijs treedt de complete Nederlandse Tour de France ploeg op te Hengstdijk. De belangstelling zal ongetwijfeld de stoutste verwachtingen overtreffen. Welke liefhebber zal zich deze unieke gelegenheid laten ontgaan? Iedereen zal onze bruingebrande wielerathleten, die het ook dit jaar in de Tour de France weer goed doen, op eigen bodem aan het werk willen zien. De renners komen overigens niet alleen. De sympathieke ploegleider, Kees Pellenaars, zal ook van de partij zijn. De voorzitter van de K.N.W.U. , dr. P. van Dijk, zal in oogst eigen persoon de ploeg komen huldigen.